Türk mutfağı ve bir çok milletlerin mutfağı zamanla Gürcü mutfağına girmiştir ve kışa hazırlıklarda birbirine benzerlikler göstermektedir.
Önceleri elektirikli soğutucular olmadığı ve konserve yapımı bilinmediğinden yazlık sebzeler kurutularak kışa hazırlanıyordu. Günümüze kadar ulaşan bir çok Gürcü yemeği için sebzeler kurutulmaktadır.
Evde biber ve domates salçası yapılıyordu. Salçalara bol tuz ve sıvı yağ katılarak uzun süre kalması sağlanıyordu. Kırsal alanlarda evde salça yapımı halen devam etmektedir. Acıka, hazır salça yani konserve biber salçasıyla istenilen lezzet yakalanamadığı için evde salçalık biberden tuzsuz olarak hazırlanıyor.
Meyvelerden, şıra, pekmez, marmelat, reçel, pestil hazırlanırdı. Kompostoluk ve çeşitli yemeklerde kullanmak için meyveler kurutulurdu. Meyveleri kurutma işlemi çok yapılmasa da çeşitli yemeklerimiz için kurutma yapılmaktadır.
Tahıllardan mısır unu, buğday unu, buğday nişastası, keşkeklik bulgur, pilavlık bulgur;
fırınlanmış mısırdan fırınlanmış mısır unu, yarma hazırlanıyordu. Günümüzde mısır unu, fırınmısırı unu, yarmanın dışında pek fazla bir şey yapılmamaktadır.
Turşu olarak özellikle taze fazulye başta olmak üzere carhala (çükündür yaprağı), burğva (kaldırık) ve bir çok sebzelerden yapılan turşu günümüzde de yapılmaktadır.
Türk mutfağının olmazsa olmazlarından olan tarhana, Gürcü mutfağının da en baş çorbasıdır.
Kuru yufka, silori, erişte, kuskus muhakkak yapılanlarındandı. Şu anda kuskusu çok yapan olmasa da erişte, silori, kuru yufka halen yapılmaktadır.
Keş (kuruti) hayvanların en çok süt verdiği bahar ve yaz aylarında hazırlanır, kış yiyeceklerinde, yağlaşta ve kahvaltılarda yemek için hazırlanırdı.
Etler şimdiki dönemlerdeki gibi derin dondurucularda saklanmadığı ve her an lazım olduğu kadar alınma ihtimali olmadığında, kuş başı et ve kıyma bol tuzla kavrulur ve o şekilde muhafaza edilirdi.
Dayanıklı meyveler ve sebzeler (demir elma, kış armudu, bal kabağı, karakabak gibi) nalyalarda muhafaza edilirdi.
Sonbaharda dikilen ve kışın yenen sebzeler bahçelere dikilirdi.
Yağmur gelmeden ıhlamuru mevsiminde toplayıp kurutulur, kışın içmek için hazırlanırdı.
Eski zamanlarda evlerde siyah çay ve kahve misafir geldiğinde ikram edilmek için bir kenarda tutulurdu. Uzun kış gecelerinde komşu geldiğinde idare lambası ve gaz lambası ışığında ocak yada kuzine üzerinde fokur fokur kaynayan mis gibi kokan ıhlamur ikram ediliyordu.
Tenekelerle sıvıyağ, çuvalla şeker, kilolarca tuz alıp kış için hazırlanıyordu.
Baklagiller kış için hazırlanıyordu.
Kikibo (kabak çekirdeği), kışın yemek için bol bol kabaktan çıkarılırdı. Fındık, ceviz gibi çerezler de evde bulundurulurdu. Un hazırlamak için mısır kavrularak yenir, patlamış mısır yapmak için özel olarak dikilir ve kışa hazırlanırdı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder